Vinur við ströndina

Í gær hitti ég gamlan vin minn við ströndina. Þegar hann kom út úr híbýli sínu andaði hanna að sér og sagði að frelsið fælist í angan sjávarloftsins. Við fórum niður á bryggju að venju það var útfall, fuglinn synti á milli skerjanna það stirndi á sjóinn og ilmurinn varð sterkari. Æðurin synti milli þara og hleina með stálpaða unga sína og var á varðbergi vegna vargsins. Eftir góða stund á bryggjunni fórum við á annan stað þar sem við gátum horft á hafið, það heillar okkur báða enda fyrrum sjómenn.

Sá gamli fór  glaður á sinn stað