Einmanna

Ég hitti vin minn á dögunum hann var einmanna í framandi umhverfi. Hann hafði ekki símann sinn eða sjónvarp hann er einangraður í umhverfi sem hentar honum ekki. Einhver hafði fært honum páfagauk, þeir voru ornir vinir það létti vini mínum lundina. Eins og ég kynntist honum býr hann við létt lundafar  öðrum finnst það ekki en við hlæjum og grátum yfir vitleysunni. Hann þráir að komast í sinn heima bæ og hann býr yfir vonini um það. Draumarnir rætast  ef gleðin og viljinn vinna saman.  Það er vont að vera eins og biðukolla  sem fýkur áður en varir en samt er hún falleg þá stund sem hún stendur. Vinur minn hefur ekki langan tíma því hann hefur staðið vaktina ótrúlega marga áratugi.

Ég vona að hann sigri.